පශ්චාත් LTTE ශ්‍රී ලංකාව ජනිත වීමට පෙර මා ලියන අවසන් බ්ලොග් සටහන

LTTE ත්‍රස්තවාදයේ අවසන් රාත්‍රිය අදයි. ප්‍රභාකරන් නැමැති කුරිරු ත්‍රස්තවාදියා දැනටත් ජීවත්ව සිටියි නම් ඔහු තම ජීවිතයේ ගත කරන අවසන් රාත්‍රිය ද අදයි. හෙට ශ්‍රී ලංකාවට හිරු පායන්නේ නැවුම් බලාපොරොත්තු නැවුම් අපේක්ෂා පොදි බැඳගත් එකම ශ්‍රී ලාංකීය මිනිස් කැලක් ලෙසයි. මහා වැස්සක් වැස්සාට පසුව ඇතිවන නිස්කලංක භාවය සාමය අගයන සෑම සියලු ජනතාවගේ සිත් සතන් වලට දැනෙන්නේ හෙටයි.

තවත් සැකෙවින් කිවහොත් "යුද්ධය" යන ලේබලය යටතේ බ්ලොග් පෝස්ට් ලිවීමට සිංහල බ්ලොග්කරුවන් හට තව දුරටත් ඇවැසි නොවන්නේ හෙට දිනයේ සිටයි.

1983 සිට ශ්‍රී ලාංකිකයන් සෑම කෙනෙකුටම අවශ්‍යව තිබුණු දෙය මෙයයි. නිදහසේ පාරේ ඇවිද යන්න පුලුවන් රටක්! දවස ගානේ බෝම්බ නොපිපිරෙන රටක්! කාටවත් යටත් නැති රටක්! යුද්ධයක් නැති රටක්! දවස ගානේ මිනී නොමැරෙන රටක්.....!! මේ රටේ වයස 26ට අඩු කිසිම කෙනෙක් යුද්ධයක් නැති මාතෘ භූමියක මෙතෙක් කල් ජීවත් වී නැත. හෙට අප ලබන ජයග්‍රහණයේ වටිනාම පැතිකඩ එයයි... හෙට සිට අප ජීවත් වන්නේ "යුද්ධය" නැති රටකයි..!!

ප්‍රාර්ථනා සියල්ල ඒ ආකාරයෙන්ම ඉටුවනු ඇතැයි බලාපොරොත්තු විය නොහැකි වුවත් "යුද්ධය" යන වචනය තුරන්ව ගිය තැන අනෙක් සියලු දෑ කෙමෙන් කෙමෙන් ක්ෂිතිජයේ සැඟව යනු ඇත.

මානව චර්යාවේ නොදියුණුම අංගය යුද්ධයයි. නමුත් "යුද්ධය" යන වචනය මහා බලවත් ය. එයට සමාජයේ අන් සියලු අවස්ථාවන් යටපත් කර දැමීමේ හැකියාවක් පවතී. "යුද්ධය" යන වචනය නොඇසෙන තැන සිතටත් ගතටත් දෙසවනටත් ප්‍රියංකර වූද අහ්ලාදජනක වූද සුරම්‍ය පුරයක් වන්නේ එබැවිනි.

දැන් වහාම කළ යුතු එක් දෙයක් තිබේ. අපේ සහෝදරයන්ගේ රුධිරය මතින් මේ ලබාගත් ජයග්‍රහණය නැවත වරක් වියැකී යන්නට නොදී ආරක්ෂා කරගැනීමයි. එක් යුද්ධයක් අවසන් වූ විගස තවත් යුද්ධයක් ඇරඹීමේ අඩිතාලම දමා දීමෙන් සෑම සියලු දෙනාම වැළකිය යුතුය. මන්ද අප මේ කර්තව්‍යය වෙනුවෙන් දැනටමත් ඇති තරම් කාලය වැය කර තිබෙන බැවිනි; ශ්‍රමය වැයකර තිබෙන බැවිනි; මුදල් වැය කර තිබෙන බැවිනි; එමෙන්ම.... රුධිරය වැය කර තිබෙන බැවිනි. තවත් වැය කරන්නට ඒවා අප සතුව නැත. දශක තුනක් තිස්සේ මේ උමතු මැරතන් තරඟය දුවා ශ්‍රී ලංකා මාතාව දැන් සිටින්නේ හති වැටිලා ය.

ඒ නිසා හෙටින් ඇරඹෙන අලුත් ශ්‍රී ලංකාව තුළ තවත් ප්‍රභාකරන් කෙනෙකුට උපත ලබා නොදෙන තැනකට අප ඕ පත්කළ යුතු ය... හෙට ලබන ජයග්‍රහණය සැබෑම විජයග්‍රහණයක් වන්නේ එවිටයි....