Pages

Saturday, May 23, 2009

ප්‍රභාකරන්ගේගේ නුදුටු සේයාරුව

මේ ඇත්තේ ප්‍රභාකරන් නම් කුරිරු ත්‍රස්තවාදියාගේ මරණයයි. එක්දහස් නවසිය හැත්තෑ පහේ ඇල්ෆ්‍රඩ් දොරෙයප්පාගේ ඝාතනයේ සිට අසීමිත ඝාතන සංඛාවක් සැලසුම් කළ ඔහුගේ මොළය ම පසාරු වී යන ලෙස තිරස් අතට වෙඩි පහරක් එල්ල වීම ඇත්ත වශයෙන්ම දෛවයේ සරදමක් නොවේද?
මේ දෙස බලා කිසිවෙකුත් සතුටු විය යුතු නොවේ. නමුත් ගැඹුරු ලෙස සිතන්න යමක් සෑම කෙනෙකුගේම සිත් තුල එය ඉතිරි කරනවා නොවේද?

This is a largely unseen photo of Velupillai Prabhakaran's death. Isn't it ironical that the same brain which planned innumerable atrocities, ridden with a bullet went right through? I added the scene here not to jubilate over it, but to make you think something you never thought of........

6 comments:

Frank said...

අනේ දෙව්දත් නොදිටි මොක් පුර

Anonymous said...

ඒ වුනාට එහෙම මැරුන එක හරි පවු, මිනිහව ජනතා අධිකරණයකට ගෙනත් ගල් ගහලා මරන්න තිබුනේ

Deeps said...

ඇනොගේ කතාවට මාත් එකඟයි

දිමුතු said...

ජනතා අධිකරණයකට ගෙනාවනම් ජාත්‍යන්තර ප්‍රජාව මිනිහව බේර ගන්න බලයි.

මෙහෙම ඉවරයක් වෙච්ච එක හොඳයි.

ඩිල්-බර්ටි said...

තවත් මිනිහෙකුගෙ මරණයක් කියන්නෙ සන්තෝස වෙන්න පුලුවන් දෙයක් නෙවෙයි. පාරෙ බල්ලෙක් පූසෙක් මැරිලා හිටියත් අනේ අපොයි කියපු අපි, මේ වගේ කෙනෙකුගෙ මරණය අහලා සන්තෝස වුනා! ඒකෙන්ම තේරෙනවනෙ මේ මනුස්සයා මිනිස් සංහතියටම එපා වුනු, සතෙකුටත් අන්ත තත්ත්වයක හිටියෙ කියලා...

මොනව කරන්නද.... අවි ගත්තෝ අවියෙන්ම නසිති!
සුපුන්

Uraj Deemantha said...

ඕකට ඔහොම වෙලා මදි..........!!

Post a Comment

මේ ලිපිය ගැන ඔබට හිතෙන්නේ මොකක්ද? ගල්, මුල්, මල් ඕන දේකට ඉඩ...
සිංහලෙන් යතුරු කරන්නට යුනිකේත එසැණින් පරිවර්තකය භාවිතා කරන්න පුළුවන්.